Boże Narodzenie obchodzono wcześnie. Fray Pedro de Gante opowiada w 1528 roku, zaledwie siedem lat po podboju.
I to jest to, że cały ich kult dla swoich bogów śpiewał i tańczył przed nimi ... a ponieważ widziałem to i wszystkie ich pieśni były poświęcone ich bogom, skomponowałem bardzo uroczyste metry, gdy Bóg stał się człowiekiem, aby uwolnić ludzką linię i jak narodził się z Maryi Dziewicy, pozostając czysty i bez skazy ... a potem, gdy zbliżała się Wielkanoc, sprowadziłem Hindusów z całego regionu i na wypełniony po brzegi dziedziniec śpiewali tę samą noc Narodzenia: Dziś narodził się Odkupiciel na świecie.
Kompozycję tę można uznać za pierwszą kolędę w Meksyku. Jej pochodzenie pochodzi z XV wieku w Hiszpanii. Początkowo mieli bluźnierczy i często kochający charakter. Podczas gdy w Nowej Hiszpanii zawsze miały religijną treść i były specjalnie poświęcone Bożym Narodzeniu. Po „Narodzeniu się dziś Odkupiciela świata” pojawili się inni autorzy, zarówno duchowni, jak i świeccy, którzy skomponowali bardzo popularne kolędy.
CO LUBIĘ, ŻE MA TO / PONIEWAŻ
JUŻ WIDEO MÓJ „PAGRE” KOCHA / JEST JUŻ UBRANY
NASZEGO CIAŁA / UWOLNIĆ NAS OD
AX-DEVIL / TUTAJ SĄ CI INDIANIE /
PEŁEN SANTA ALEGRÍA / STAĆ Z
TWÓJ 'PAGRE' / I Z TWOJĄ 'MAGRE'MARÍA /.
ANONIMOWY AUTOR, XVI WIEKU.
Byli też hiszpańscy poeci, których dzieła powstały w Meksyku, jak Fernán González de Eslava i Pedro Trejo. Ten ostatni napisał prawdziwe traktaty teologiczne, których treść została zakwestionowana przez Świętą Inkwizycję. Już w XVII wieku Sor Juana Inés de la Cruz zostawił nam kilka kolęd.
W 1541 roku Fray Toribio de Motolinía napisał swoje memoriały, w których opowiedział, że w Tlaxcala rdzenni mieszkańcy dekorowali kościoły kwiatami i ziołami, rozrzucali turzycę na podłodze, tańczyli i śpiewali, a każdy z nich niósł bukiet kwiatów. w ręce. Na patio rozpalano ogniska, na dachach palono pochodnie, ludzie śpiewali i uderzali w bębny, dzwonili w dzwony.
Wszyscy słyszeli mszę, ci, którzy nie zmieścili się w świątyni, przebywali w atriach, ale nadal klękali i krzyżowali się. Na dzień Objawienia Pańskiego przynieśli gwiazdę z daleka, ciągnąc za sznurek; Przed obrazem Matki Boskiej i Dzieciątka Jezus ofiarowali świece i kadzidło, gołębie i przepiórki, które zebrali na tę okazję. W trzeciej dekadzie XVI wieku Fray Andrés de Olmos skomponował „Auto de la Adoración de los Reyes Magos”, który z pewnością jest dramatem religijnym recenzowanym przez Motolinía, mówiąc, że przez kilka lat reprezentowali oni auto ofiary.
Obchodzono również Candelarię. Podczas tej uroczystości woski, które były używane w procesjach, były zabierane, aby błogosławić i składane przy okazji chorób i katastrof naturalnych.
Takie były święta Narodzenia Pańskiego we wczesnych dniach chrystianizacji, że o Huitzilopochtli już zapomniano. Inteligencja ewangelizatorów do używania miejscowych środków do uroczystości religijnych, takich jak kwiaty, ofiary, pieśni, muzyka i tańce, umożliwiła szybkie przyjęcie nowej religii, która została przedstawiona z obrzędami, które byli znani nowo nawróconym.
W recenzjach Motolinía są elementy, które nadal są obecne w meksykańskich świętach Bożego Narodzenia: piosenki, światła i możliwe, że to właśnie „Auto de la Adoración de los Reyes Magos” dało początek pastorelasowi. Pozostałe, które dziś składają się na obchody końca roku, były stopniowo włączane, aż miały uroczystości o wyraźnym meksykańskim charakterze.
