Na południowy wschód od głównego placu Tlaxcala, wzdłuż drogi wysadzanej starożytnymi jesionami, docierasz do dawnego klasztoru San Francisco de Nuestra Señora de la Asunción, zbudowanego w latach 1537-1540.
Na południowy wschód od głównego placu Tlaxcala, wzdłuż drogi wysadzanej starożytnymi jesionami, docierasz do dawnego klasztoru San Francisco de Nuestra Señora de la Asunción, zbudowanego w latach 1537-1540.
W dawnym klasztorze mieści się Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, z surową fasadą, ale o dużej wartości historycznej i artystycznej, która przypomina klasztor-fortece z europejskiego średniowiecza.
Dach świątyni, coś niezwykłego w Meksyku, jest dwuspadowy i pozbawiony kopuł; Składa się z jednej nawy, a jedyna wieża jest oddzielona od kościoła. W części wewnętrznej strop posiada drewniany strop kasetonowy w stylu mudejar, zaliczany do najważniejszych w Meksyku, o nieocenionej wartości artystycznej. Ołtarz główny, w stylu barokowym, pochodzi z XVII wieku i zawiera ważne obrazy, rzeźby i rzeźbione drewniane kolumny, w tym obraz olejny przedstawiający chrzest szlachcica z Tlaxcala z Hernánem Cortésem i La Malinche jako rodzicami chrzestnymi. Chrzcielnica znajduje się w niedawno odrestaurowanej kaplicy Trzeciego Zakonu.
W miejscu dzisiejszego klasztoru znajduje się Muzeum Regionalne. Na uwagę zasługują również Kaplica Przenajdroższej Krwi ze starożytnym Chrystusem z trzciny kukurydzianej, otwarta sześciokątna kaplica i kaplica.
Klasztor w San Francisco jest jednym z najbardziej znanych pomników wicekrólestwa. Został uratowany i zachowany dzięki wysiłkom mieszkańców Tlaxcalans, dumnych ze swojej przeszłości, zarówno rdzennej, jak i kolonialnej.
