Urodzony w 1650 roku uważany jest za „kwintesencję malarza wystawnego meksykańskiego baroku końca XVII wieku”.
Cristóbal de Villalpando swoją monumentalną pracę artystyczną rozpoczyna od ołtarza świątyni Huaquechula w Puebla. Swój talent pozostawia na malowidłach ściennych zakrystii katedry w Meksyku, na obrazach olejnych wykonanych w katedrach w Puebli i Guadalajara, na 22 obrazach przedstawiających sceny z życia św. znany San Miguel z parafii Cholula, w swoich siedmiu obrazach olejnych klasztoru Carmen w San Ángel, a także w Vizcainas w Meksyku, Muzeum Bello w Puebla, w świątyni La Profesa i na uniwersytecie San Carlos w Gwatemali.
Jest to postać, która wzbogaca sztukę barokową wicekróla. Zmarł w Mexico City w 1714 roku.
Więcej o artyście tutaj.