Położona w stanach Puebla i Oaxaca zajmuje obszar 490 186 ha.
Na terenie występuje tropikalny las liściasty, bór cierniowy, murawy i zarośla kserofilne, bór dębowy i bór sosnowo-dębowy. Stwierdzono 2703 gatunki roślin naczyniowych, a endemizm przekracza 30%. Dolina Tehuacán-Cuicatlán jest uważana za centrum światowej różnorodności biologicznej, biorąc pod uwagę liczbę istniejących gatunków i endemizmów, szczególnym przykładem są kaktusy kolumnowe, takie jak dach, kardonale, izote, kandelila, korona Chrystusa, staruszek, garambullo, biznaga i noga słonia lub palma doniczkowa, gatunek endemiczny, a także niektóre gatunki agawy, orchidei i oleistości zagrożone wyginięciem.
Podobnie z geologicznego i paleontologicznego punktu widzenia obszar ten jest ważny ze względu na występowanie złóż kopalnych.
Rezerwacja zaczyna się od miasta Tehuacán, autostradami nr. 131 i 125 oraz ich drogi drugorzędne.
