Stan Colima jest znany głównie ze swoich plaż, ale ma również bardzo szczególne tradycje, które są częścią silnej kultury Colima lub Colimota, jak nazywają to tubylcy.
Boże Narodzenie to jedna z tych tradycji, które obchodzą w szczególny sposób: dzieci, które reprezentują Jezusa i Maryję, pukają od drzwi do drzwi, śpiewając kolędy, za co otrzymują różne upominki. Dzień później, 25 grudnia, przybywa Niño Dios, aby wręczyć prezenty wszystkim dzieciom.
W mieście Ixtlahuacán odbywa się inna wyjątkowa uroczystość: tradycyjna kradzież Dzieciątka. W nim czterech chayacates, zamaskowanych mężczyzn ubranych w worek, okradają dziecko z domu kamerdynera, do którego używają różnych fortelów pełnych pomysłowości.
Innym ważnym świętem jest święto Chrystusa Wędrującego, Pana Wygaśnięcia, które wędruje od miasta do miasta, stąd jego nazwa. Jego ostatnia wizyta, w drugi poniedziałek stycznia, jest w mieście Coquimatlán. Tego dnia płoną zamki, a procesję prowadzi alegoryczny samochód, na którego platformie umieszczona jest nisza Wędrującego Chrystusa. Najbardziej wdzięczne młode kobiety ubierają się w błyszczące szaty, skrzydła z krepy i świecące korony. Następnego dnia duża liczba tancerzy i grup pasterzy składa hołd Panu Wygaśnięcia.
Wszystkim tym uroczystościom zawsze towarzyszą pyszne przysmaki z lądu i morza, godne najbardziej wymagających podniebień, takie jak wspaniałe eskaladille, empanady ze słodkich ziemniaków, wytrawne pozole, słodkie enchilady, klasyczne tatemado, zupy z mięsem mielonym i sosy. specjały, menudo, nanche, guayabilla lub champurrado atole i popiół i przesiane tamales, ryba zarandeado, ceviche, pieczone ostrygi i moyos (kraby).
Ich desery zasługują na osobną przestrzeń, wśród której wyróżniają się cocadas i alfajores, w których są prawdziwymi specjalistami. Jako tradycyjny napój istnieje tuba naturalna lub złożona, płyn, który jest ekstrahowany z palm kokosowych, zanim wydadzą owoce. Jest to napój bezalkoholowy o delikatniejszym smaku niż woda kokosowa. Możesz też pić tak zwanego nietoperza, zrobionego z chia, kukurydzy i brązowego cukru lub tradycyjnego tejuino, które podaje się z lodem, solą i cytryną.
Jeśli chodzi o rękodzieło i popularne przedmioty artystyczne, mają próbki wspaniałej jakości, takie jak tradycyjne hamaki, delikatnie zdobione peroty i skórzane meble, sprzęt, kostiumy, hełmy i maski, a także laski, korony i cynowe paski dla tancerzy. Można również znaleźć pięknie zdobione garnki; oraz bogato haftowane sukienki w kolorze czerwonym na białym, które wszystkie kobiety, wnuczki, matki i babcie noszą 12 grudnia jako hołd dla Guadalupany.
